Kan Kardeş Şiiri - Kasım Kobakçı

Saçılmışız cihanın, her bir köşesine,
Korkusuzca çarpan, yüreğimiz mevcuttur.
Engelleri aşıp, vardık en zorlu düzlüklere,
Asla geri dönmeyen, huyumuz mevcuttur.
*
Bey olup, paşa olup, nizamı kurarız,
Huzuru bulmak için, derman sorarız.
Yedi düvel gelse, yine dimdik durarız,
Bayrağa verilmiş, sözümüz mevcuttur.
*
Yayla, bayır, ırmak, sahra, dere.
Yürüdük durmadan; bölük bölük, öne öne.
Ne korktuk zalimden, ne yenildik zor güne.
Tarihe kazınmış, izimiz mevcuttur.
*
Poyraz gibiyiz, huduttan hududa.
Doğunun kederini, batının fikrini sezeriz.
İnanç, bileği güçlendirdi, bilek de zaferi.
Asya bozkırında söylenmiş, türkümüz mevcuttur.
*
Bastığımız toprakta güven, elalem bilir.
Uzak diyarlardan, ansızın çağrı gelir.
Mazlumun feryadı, gök kubbeyi deler.
Yetişmek, bizim boynumuzun borcudur.
*
Bir vapur kalkar limandan, sular yarılır.
Giderler meçhule, sormazlar niye?
Buz tutmuş yaban elde, savaş var diye,
El uzatacak, kudretimiz mevcuttur.
*
Çemberi yararız, o ateş hattında,
Kunuri sırtlarında, gavur katında.
Süngü parıldar, ay ışığı altında,
Şehadete gülen, yüzümüz mevcuttur.
*
Gözü yaşlı garipler, beklerken medet,
Toprağa düşer orada, Erzurumlu'nun biri elbet.
Heyhat! Ankara nire, Seul nire? Düşünme sabret.
Bebekler susmuyorsa, gerisi hikayedir.
*
Kan kardeş olduk, o çekik gözlüyle,
Hatırlandık hep, o mert özümüzle.
Yıllar geçse de, anılırız sevgiyle,
O uzak ülkede, anımız mevcuttur.