Kan çiçekleri Şiiri - Çetin Örnek

sabahı karanlığa götürdüm
vaktinde kırdım geceyi
azat ikindiler yetişemedi
akşam arası kıyamete

sarhoş yalpası nezdinde
kadim bir mısraya iman ediyorum

naramın ucunda
seslere duyarlı köşe başı duruyor
ayıplı bir sohbetten saklamış ay ışığını
kanatan can kırıkları geçmişe süpürülmüş
nemliydi yaslandığım duvar
hislerimde hüzünsü bir ayrılık var
göz kırpsalar da yıldızlar

solgun tüller ardındaydı silüeti ki
gitmeden gözlerimden
ayrıldım
yorgun yalnızlığımdan

uz'ayan uçuk mavi kontrata
ve kara sevda imzasıyla
sahip'siz sahiller kiraladım

zembereği boşalmıştı saatlerin
ucu açık ıssız zamanlara kuruldu saadet

nostalji de almadı gözyaşıyla dolu saniyeleri

sonra
intiharlara meyletti
uçurum dipli us'umun

kan çiçekleri..