çiçek tohumlarım vardı
toprak yoktu
ne yana baksam çöl
ve bulutlar yoktu
çiçek tohumlarım vardı
avuçlarımda ölüyor
durmadan ölüyorlardı
toprak yoktu
bahar yoktu
çiçek tohumlarım vardı
ne yana baksam hazan
ne yana baksam mezar kokuyordu
çiçek tohumlarım vardı
toprak yoktu
yağmur yoktu
gözlerim kalbime bakıyordu
kendine kıyarcasına
zehir yudumlarcasına
ellerim çiçek tohumlarını
kalbime saçıyordu
kandan yaşlarla yeşerttiğim
kan çiçeklerim vardı artık
annesinin kalbiyle yaşayan
bebekler kadar masum
çiçeklerim vardı
ben yoktum
ben onlarda vardım...
27.11.12
İsa YılmazKayıt Tarihi : 27.11.2012 12:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/27/kan-cicekleri-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!