Kan Çiçekleri Şiiri - Nihat Malkoç

“…toprağın bağrında bir ölüp bin dirilenlere rahmetle…”

Toprağı kanıyla sulayan erler
Dağları, taşları vatan yaptınız
Size yiğit asker, kahraman derler
Kula kul olmayıp Hakk’a taptınız

Hilalin önünde selam durdunuz
Bulutlara değdi asil başınız
Vatan üzerine hayal kurdunuz
Anıttan yücedir mezar taşınız

Kahpe kurşunlara hedef olup da
Allah Allah deyip atıldı nefer…
Ömrün baharında bir bir solup da
Fenadan bekaya ettiler sefer

Verdiğiniz canla can buldu vatan
Gönderde bayrağa renk verdiniz siz! ...
Gurur duyar sizle kahraman atan
Şehitler bağından gül derdiniz siz! ...

Kan değen gömleğin kefenin olsun
Ananın gözyaşı akar durulmaz
Yaralı vatana kanatsın, kolsun
Hakikat yolunda giden yorulmaz

Gölgenizde açar cennet gülleri
Bir ölür bin kere dirilirsiniz
Toprağa karışır Hakk bülbülleri
Güneş suretinde görülürsünüz

Kahpeler düşürdü sizi tuzağa
Karanfil yas tutar, güller perişan
Candan özge canlar düşer uzağa
Adını zikreden diller perişan

Davul zurna ile gider askere
Hasreti içine atar Mehmed’im! ...
Ölüm beratıdır elde teskere
Şahadet şerbeti tadar Mehmed’im! ...

Bayrağa rengini veren kanındır
Gönül göğümüzde bir yıldızsın sen! ...
Bu toprağı vatan yapan canındır
İçimizde ışık, bir yaldızsın sen! ...

İlk Yayın: Somuncu Baba Dergisi/Ekim 2011