Kan tütsüdük
Gözlerine bebeğin
Sevgi çiçekleri ezildi
Ardından bir bir
Kin, nefret kokusu
Sardı her bir yanı
Şiddet buyruklu
Su döktük
Kızgın demirin koruna
Büyüttük fidanları
Zehir yapraklı
Kan çiçekleri içinde
Uğraş verdik bu yolda
Doğru bildik yanlışları
Öldürdük güzelim sevgiyi
Kuru, kısır toprak
Kil renginde kaldı.
(10.12.1994)
Orhan KocadağKayıt Tarihi : 4.2.2009 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)