Kan Bulaşmış Su Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Gayrı ihtiyârım bak geçti çağım
Kırıldı umudum yıkıldı dağım
Gönül vurgun yedi bozuldu bağım
Bir "gül" için bin "diken"e su verdim.

Kaybolan yılları yeni bulmuşken
Târifi imkânsız mutlu olmuşken
Gönül sarayımda güller solmuşken
Bir "güzele bin "dereden"su verdim.

Akıl yordum fikreyledim çok zaman
Yüreğimi aç bıraktı tok zaman
Ömür gelir geçer artık yok zaman
Bir "gönüle"giremedim"ne verdim?

Hiç bir yerde onulmadım ilgiyle
Yaşanılan silinmiyor silgiyle
Târifi imkansız bütün sevgiyle
Şu "Gönüle"âb-ı hayat"su verdim.

Gönül dağı duman oldu serinle
Güzellikler soldu gitti seninle
Ayrılık çeşmesinden ellerinle
Sezâîye "kân bulaşmış"su verdin.