Kan Ağlayan Sevgi Damlaları

sevgidir benim peşinden koştuğum
neden hep ben peşinden koşuyorum bilmiyorum
neden hep ben üzülüyorum en sonunda
sonsuz hüznümü yanlızlığımı bitecek dedigim anlar hep geri gelip beni buluyor
ıssız gecelerde mum ışıgında saklansamda yine de beni buluyor
bir şeyler var hep yanlış gidiyor bunu biliyorum ama bulamıyorum
acaba bende mi bir sorun var yoksa insanla mı cok değişmiş
her şey neden yapmacık oluyor
yüzüne gülen bir insan neden daha sonra yüzüne bile bakmıyor
bunun anlamı nedir anlamıyorum
geceler gündüzleri kovalıyr
ben elimde gitarım saatlerce yanan ateşi izliyor bir yanda da
melodiler yapıyorum duygularımı anlatan
notalar olmuş benim en iyi dostlaım
beni hiç bırakmıyor benimle konuşuyor adeta
nerden bilirdim gitarımın en iyi dostum oldugunu yanlız gecelerimde
nerden bilirdim yaptıgım bestelerin bir zamnlar sevdigim kişiye yazdıgım sözleri içerirken
bir gün birden bire gidenin arkasından yazılan anılara dönüşcegini
anlayamadıgım ayrılıkları içereceğini
hayatın neresinde yanlış yapıyorum bilmiyorum
belki de böyle bir dünyaya gözlerini açmak en büyük hataydı
dünyaya geldiginde insan her şey nasılda toz embe oluyor
hayaller tüm yaşamını süslüyor imkansızlıklar ardında
hep bir daha hayal kuruyosun ve olacak diye bekliyorsun ama yine olmuyryine
yaşam düşlere gizlenm,ş adeta
ama cocukken bunu anlıyamıyorsun
yaaş yavaş seni içine alan bir karamsarlık başlıyor
ve anlıyrsun ki hayaller sadece hayal olmakla kalıyor
garib olan olabilecek şeyleri hiç bir zaman düşlemiyorsun
hem imkansızları istiyorsun ama sonunda bir bakıyorsun ki
zaten olmazdı olmayacak bir şeydi ve hiç bir zaman olmayacak
haksızmıyım her insanın yaşamı böyedir
e olurdu bir hayalim imkansızlıklar ardından sıyrılıp gelip gerçek olsaydı
acab ne yapardım
belkide dünyanın en mutlu insanı ben olurdun belki sadece o zaman için
ama biliyorum ki o sadce o anlık olacak tı sadec ebir kere
sevinecektim
ama ardından gelen günler yine aynı olacaktı
ama ben o bir kereyi tatmayıcok isitiyorum
ölmede acaba öyle bir şey olurmu diye bekliyorum
belki de yaşamışımdır ama
sanıyorum o cocukluk yıllarımdadır
o zamnlar yaşım kçüktü ve hayallerim de basitti
ama insan hayatı ögrendikçe hayalleri imkansızlarla süsleniyor
bazı insanlar intihar ediyor
artık sıkılıyor hayal kurmaktan imkansızları beklemekten
benim hayallerim hep sevgi üzerine old olgunluğa er,şmemden bu yana
ama br türlü gerçek sevgiyi bulamadım
herşey yalancı ve boş oldu
bir türlü sevmede on iki den vuramadım.
belki de ben anlayamadım asıl beni seveni
onun da belki imkansızlar içinde olacagını düşündüm
ama belki de
o aradıgım beni bulaca birden bire bir merhabayla balayan beraberlik sonsuz sevgiye güvene dönüşecek
diğerleri gibi beni yanlız bırakıp gitmeyecek
onu bekliyorum
belki de bu da ikansız ama beni sabra itendir hayatta
ama benim en çok istedigim hayalim bu artık bu da olsun diyorum
ve bekliyorum....