Doğanın ilenciyle solan insanlık,
öfkeyle oyalanır bir zaman.
Açıklığı irin akıtan müphem
döker taşlarını kuyuya.
Biz kalırız ayakları boşluğa basan.
Ne söyleyecek sözümüz vardır,
ne de avutacak can.
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta