Doğanın ilenciyle solan insanlık,
öfkeyle oyalanır bir zaman.
Açıklığı irin akıtan müphem
döker taşlarını kuyuya.
Biz kalırız ayakları boşluğa basan.
Ne söyleyecek sözümüz vardır,
ne de avutacak can.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
