hangi tatlı telaşı taşıyor yüreğin
unutmaya hangi anıdan başladın mesela
ardı arkası kesilmeyen sorularla
sevmedi diyorum
ya bu kalp ağrısı
yeni doğan şiir
Yüzüne bakılmadık umutlar toplanmalı artık
Her eşya bir anı
Her eşya biraz çocukluk
Büyüdüm,eskidim,kırıldım.
Kırkyedisinde bilinmezse kadrim
Yollara düş oldum,çocuklar gibi şenim
Elin elimde, bugün o bayram mı?
✒️Kamil Yolaçan
06.05.2023
O şehri boğasım gelir
Ağlarsam.
Adının geçtiği yerde
Kibirli bakış sevmek
Biraz kırlarda yürüdük seninle
Biraz buluttan düşler kurduk
Sevmeyi bırakabilirdim.
Kuşlara vuruşa vuruşa uçmayı ögretmeseydin
Geçip giderdim inadımdan
Bulutlara şarkı söylettigini görmeseydim...
✒️Kamil Yolaçan 1.11.2017
Koyun koyuna yatıyor cennet kuşları,
Acı bir dil olsa
Susmak kör olur gazze de
Umut bir bahar olsa
Mevsim ayaz olur gazzede
Ah Küçüğüm nereme saklayayım seni
Duvara çok konuştum
Üstelik nefeste alıyordu
Git işine dedim kendimce
İnsana dert mi anlatılırmış
Git ağaca, suya anlat
Olmadı mı otur Allah a anlat
Sabah telaşıyla çıkılan
yollara yükledim hüznümü
Bildim.
Dert anlatılmazmış insana
Kaçıncı gurbet içimde
ben değilim uslanmazı bu hikayenin
Umutta kırılır
Dal da elma ağacı
Bir gece vakti
Rüyamda doğurdum seni
Ne çok söylendin
Sırlardan soyunup adını düşürmedim dilime. Koyu akşam karanlığında turunç ağaçlarının kokusuyla yürüdüm. Gölgem çift,yalnızlığım tekti. Neydi umudumu dinlendiren, tekrar tekrar vazgeçirip koşar adım sana getiren. Adını koyamıyorum ne olur yadırgama yerini ne köşkler yıktım, ne rengarenk düşler. Şimdi bütün tümceleri ilkokul sıralarında düğümlenen, burnu akmış çocuk utangaçlığıyla konuşamıyorum, daha da rezil olabilirim, daha da düşkün. Değil ki seni anlatıyorum her şiir de her mektupta, anlattıkça kaçıyor, sevdikçe korkuyorum senden..Anla artık anla bin kilitli kapılar veremez sevgimin sana verdiği güveni, ne vakit yorulursun,düşünme ben beklerim seni, ne vakit Anlatmak istersin ayıplamam,anlarım. Ah diyorum ah... yeryüzünde bir dil yok ki kalbimin ayasıyla su içirsin dudaklarına,kelimelerim karışsa damarlarına mantığın dünya kalbin cennet diye atsa."aşk deyince kalem elden düşse gönlüm ataşlara yansa" diyorum. Ah mihribanın kardeşi, leylanın gelini, gel söyletme Ahmed Arif in oğlunu...
Belki de sen haklısın, yazgı bu hayat bu diyor bir yanım. Birinin erken kalkması birinin uyuması hasretin kucağında, birinin gelmesi birinin ölmesi....içimde bile seni tutuyorum kendime karşı siz ikiniz ben hiç. Ömür bu denklemin uyuşmasızlığıyla akıp gidiyor çok öte de beni mi bekliyor pişmanlık, bilmiyorum gün hangi dağın ardından doğmayı bekliyor, mevsimlerden nerdeyiz kıblesi işgal edilmiş, evi yıkılmış Filistin gibiyim, haklı ama gücü yok umudun....
🌻✒️@kamilyolacan
.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!