Sanki yüzmeyi bilirmiş gibi aşk denizine
Her defasında boğularak sudan çıktığım halde
Girmekten hiç bıkmadım senin için
Kurtaran sen değilsin ama farkındasın herhalde
Birkaç kulaç atsam da fazla açılmazdım eskiden
Yorulunca sırtüstü giderdim suyun üstünde uzanan…
Senin için bedel verdim gençliğimi
Senin için körelttim benliğimi
Senin için söyledim; seni sevdiğimi
Sense hiç bakmadın benden yana
Azcık sevgi istedim çok mu bana...
İnsan dünyaya geldiğinde yeni doğmuş olmazmış
Gençlikle birlikte gözleri açılınca
Kendini o zaman yeni doğdum sayarmış
Dünyanın kaç bucak olduğunu
İşte o zaman anlarmış
Öyle zormuş ki ayrı kalmak
Öyle uzakmış ki sensiz mutlu olmak
Seni senle yaşamak varken
Adama ne çok koyuyor bilir misin?
Hasretine şiir yazmak
ne oldu güzelim gelmem diyodun
benim bi sözüm var dönmem diyodun
hani sözünü benden çok seviyodun
bak tutamadın bak unutamadın
hani sevmelerin vardı görüşlerin vardı
Bir çelişkidir sensiz Ankara
Hayal kurmaktır artık tek işim
Seni sevmek aramaktır içki dolu bardaklarda
Soğuk gecelerinde bile sen sıcaktın Ankara’da...
Seni sevmekmiş Ankara, ben Ankara’yı senin için sevmişim
Bu kadar insafsız olur mu insan
Aşka vereceğin değer bu kadar mıydı?
Şimdi affedemem gelme diyorsan
Verdiğin sözlerin değeri bu kadar mıydı?
Hani evlilikti senin hayalin
Sürekli tarif ediyorlar hala bulamıyorum
Anlatmaya çalıştıklarını duyamıyorum
Çıkmazdayım nasıl çıkacam bilemiyorum
Ama bir gün bende bulacam o yolu
Kimi zaman namusu gördü...
Kimi zaman evdeki anasının can güvenliği
Yeri geldi kurşun deydi, kör oldu gözü
Ama ayakta kaldı özü;
Yıkılmadı, canını göze aldığı benliği…
Sitem etmek boşa; giden gitmiş
Yalvarmak hiç olmaz; aklında bitmiş
Bu ayrılıkta benim kaderimmiş
Kızsan kızılmaz ben sana ne deyim
Derdim öyle büyük ki anlatamam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!