Hadi sen korkularını kendinde yen
Hangi tarafmış sen yada ben
Bilerek gitsin ölüme canlı giden
Kim görmüş cenneti bilmem ne.
Doğruluk insan olanın özünde var
Sesli havlar insanın arkasından
Eline silah verenlere güvenir
Saldırganlar şakşak alır basından
İnsan bilincini derenlere güvenir
Büroya çağrılır gövde hazırolda
Dağların başında
Tepe başında
Sokak ortasında
Kapattığınız geçitlerde
Ismarlanmış silahlarla...
Devirdiğiniz fidanın
Işığa düşman kör geceye dolar
Yeryüzünde aniden silinir köpekler
Öldürmek için hazır namaz kılar
Satılık çok pazarlanır köpekler.
Yal'dan çıkarmıyor ezber dilini
Geçiyordu biri kapıya baktı
Kargalara giriş serbest
yazıyordu girdi
Yılan var cebimde dedi
Diğeri elini soktu ısırdı
Bütün insanlığın uykudan uyanışı
Zalime gözüken mezar demek
Cehennem edecek ona yazı kışı
Ne de hoştur sürekli ilerlemek.
Yatan uyuşuk uyanmaz ezelden
Bu bilmezin niyeti çömezlik
Başına karga gelir şef diye
Gözleri kör, sebebi gözlük
Birazdan çöpe atılır küf diye
Kurtarıcı bekler ömrü boyu
Canının şehrinde kimse rahat değil
Yoksul siyasette kaybolmak üzere
Zalimin dayatması hayat değil
Kalan değerleri de çalmak üzere
Bilmeyenler belli, cahillikten susar
Uzun yıllar sonra köyüme gittim
Kaygısız korkusuz gezdim dolaştım
Değişmişim, ben kimi incittim
Terk edilmiş eski yerine şaştım.
Başımı aldım tuttum uzak yolunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!