Sanırsın ki Kamikaze Şiiri - Özlem Saba

Sil baştan yaşıyordu sanki hayatını.
Bir önceki ölümünden sonra
İlk defa bir oluyordu,
Parmak uçları dokunduğuyla.

Fena kapılmıştı sek adamın sarhoşluğuna.
Adam ise bırakmıştı kendini
Kadının gözlerindeki akıntıya.

İlk defa sahipleniyordu bedelini ödediklerini.
Adam ise, en yorgun yerinden yakalıyordu kadını.
Hazzın bereketli rahmindelerdi ve zaman bezgindi.

Muhabbet ki o muhabbet an'da;

Deryaların kucağında yanmak gibi ,
Fakat sönememek gibi.

Sanki onca yıl beklemiş,
Beklediğine değmiş,
Nihayet o da gelmiş gibi.

Her dakika bir gibi fakat,
Hiç onun olmayacakmış gibi.

Her an gidecekmiş gibi.

Her şeyi mümkün kılan umudu ve,
Tanrı'nın her şeyi geçersiz kılan oyunu gibi.

Sandı ki bu kez başka,
Yeniden başlıyor hayatına bu aşkla,
Bir önceki ölümünden sonra.

Sanırsın ki kamikaze.