Kamer Şiiri - Bilal Yavuz

Biz cesediz cânımız sensindir hem

Gölgende ferah bulur aslımız hem

Aşk suyun da ruhudur ateşin de

Aşka rağbet nedendir kalb içinde

Ayrılık mahzeninde dağlandı cân

Dağlanışlar içinde dağ oldu cân

Ey şeksiz yağmur da sen okyanus da

İdrâkler ihyâ olur hem yâdınla

Sûretler benzeriyle¸ aynıdır hâl

Bir sırlı denizde susuzla hemhâl

Diriltir ölüleri yokken de dost

Birden uçar cân kalır toprakta post

Kamer sensin karanlığın göğsünde

Gece bizim nurumuz âh ilinde