Kambur Şiiri - Fatma Temel

Kambur

Ona kambur duruyorsun diyorlar
Bilmiyorlar ki acılarını saklıyor O...

Kamburun evinden yine sesler geldi duydunuz mu ?
Gürültüler, patırtılar , yine kırdı geçirdi mendebur...
Evet!  Evet,o sesler  oradan geldi.
Ne İstiyor bu kadından,
Oysa sesi bile çıkmaz kamburun...
Kimbilir neyin acısını çıkarıyor masumdan
Hiç acımıyor kıza meymenetsiz mendebur...
Sanki insan değil  bu bizim kambur...

Yeter ama ya bitsin bu sesler !
Her gece her gece,
Hep bu sesleri mi dinlicecez!
Yeter!

Günaydın deyelim mi kambura ?
Yazık ! Yine dağılmış yüzü gözü ,
Ne ister şu günahsızdan...
Perişan etmiş dili lal güzel gönüllüyü...
Gitmeyelim yanına utanır şimdi
Başı yine önde baksana ,
Yine mor bakıyor zavallı bu dünyaya...
Sanki dünyanın yükü,
Binmiş bir bir omzuna...
Gitmeyelim yanına utanıverir şimdi...
Atıversin elinde tuttuğu çöpünü ...
Keşke dertleri de öyle atılabilseydi...

Yine başladı meymenetsiz mendebur
gecenin bir yarısı
Nedir bu kamburun
Bu adamdan  çektiği cefasi
Sefası hiç olmadı ki!
Mor baktı her gün güneşe,
Oysa gülmeliydi gözü...
Selam vermeliydi herkese...
Ne zaman bitecek acaba bu ızdırabı,
Dersin yaşadıkları hep kamburun suçu,
Ah be!  Garip kızım ,oysa sensin dünyanın en masumu...
Gülmeli gül yüzün,
Dinmeli yaşanan hüznün...

Ama!  Her gece her gece
Çekilmiyor böyle gürültü...
Dersin aldı sazı kırdı geçirdi evi düzü,
Kapısına gidicem en sonunda
Dayanamıyorum duymaya ..
Bu mudur erkekliğin diyeceğim,
Gücün ona mı yetti ...
Bu zavallının tek suçu ,
Sadece seni sevmekti...

Offff! Gidip başa bela mi alayım?
Boşver bize sarar sonra onla mı uğraşayım.
Ama içim de el vermiyor,
Garibin çilesine...
Gık demiyor zavallı,
Yüzüne inen tokatın tersine...

Sustu!
Nihayet sustu sesler...
Uyuyalım biz de artık...
Oh! Sessizlik ne güzel!

Kamburu gören oldu mu bu gün
Hiç görünmedi.
Zavallı yine bütün gece dayak yiyiverdi...
Üzülüyorum kambura...
Ama elden ne gelir ki...
Yazık ! Zavallının ne bitmezmiş çilesi...
Sahi! Görmedi mi kimse kamburu?
Ne sofra bezi silkeledi...
Ne de evi süpürdü...
Sabahta çöpü meymenetsiz mendebur atıverdi.
O ne kadar büyük çöptü öyle
Evi kırdı geçirdi...
Kim bilir hangi dolap paramparça oldu.
Meymenetsiz mendebur
Çöpü Atarken zorlanıverdi...