Kambur Şiiri - Sude Nur Haylazca 2

İnsandan korkunç bir canlı gösterin
belki; o zaman inanırım
ve umut ederim hayata dair birşeylerin iyiye gideceğine.

Nasıl bir nâletin izini sürüyor ya da üzerinde taşıyor, taşırıyor insanlık. Karanlıkla özdeşleşen, kirini pasını ortam bulduğunda ortaya saçan isim bulamadığım bu varlıkların arasında yaşamak uzun vadeli bir zulm.

Tanrı'm, önce yaratıp sonra öldürdüğün, öldürmekle bitiremediğin kötülüklerin tohumunu kim ekti ademin kaburga kemiğine ve ordan boy veren soya.

Bir tek anında bile huzur olmayan bu evrenin yaradılıșı yasadıșı bir ustalık mı ve neden çekici kıldın şeytanı! Ve iblisin çimizde yaşamasını meşru kıldın.

Ne zaman düzelecek Kâf dağına uzanan kamburumuz ve ruhumuzu kemiren Arâf'tan kurtuluș neden yok...

sude nur haylazca