Kambur Şiiri - Yusuf Işık 3

kambur

İçinden çıktığım yangın
Yıllardır sakladığım
Kamburumu ortaya çıkardı
Arlandım
Çektim boynumu içeri
O an yapabileceğim bir şey yoktu
Çöp sepetine atmadığıma
Bin pişman olduğum
Sözcüklerle yaptığım
Devasa dalgalar
Ve ardından
Simsiyah bir örtüyle kapanmış
Cehennem kırmızısı alevler
Üstüme üstüme geliyor
İçine alıyordu beni
Oysa ne bu alevleri tutuşturacak
Ne de denizlere hükmedecek
Olağanüstü bir gücüm vardı
Ne olduysa
Ben benimle kol kola
Sakinliğinden
Zerre kadar kuşkulanmadığım
Meltemli bir pazar günü
Olmayan denizimin sahilinde
Yürüyüş yaparken oldu
Günbatımı kızıllığında
Tatlı düşlere dalmışken
Metrelerce yükseklikten
Sahili döven dalgaların ortasında
Kömür karası saçlarınla
Kor gibi içimi yakan
Gözlerini gördüm
Sert adımlarla oradan uzaklaşıp
Geriye baktığımda
Fırtına dinmiş
Geriye
Hiç sevmediğim
Lekeli siyahı andıran
Kül bulutlarının gizlediği
Hain kamburum kalmıştı...4.11.2016