Kalu-Bela-dan Şiiri - Dündar Sansur

Ürpertinin gölgesi demir atmış,
Sevdanın parelenen diyarından
İşgale adını yazmıştır bütün zamanlar
Tarih, bir talandır yakılan bu kentte
Şiir öksüzdür, yoksa sahibi bu kitabenin
Şair suskundur, suskunluğu Kalu-beladan

Atlı süvariler bir bir ezip geçmiştir
Aman dinlemeden bir sevdanın yüreğinden
Düşlere kan akıtarak kanı düşe katarak
Ve öldürerek bütün kutsal sözcükleri! ….
Ey Heredot nerdeydin, Tigris kan verirken?
İnanna güzelliğini yitirirken bu coğrafyada
Neden payına ayrılık düşer bir aşkın?

Ve şimdi zamanıdır zulmü boğmanın
Zira kaldırmaz insani yürek
Bu vebal, gaflet ağırlığını
Adı kazılır coğrafyalara güneşin
Gün doğmaz yarınlara
Varılamaz fecrin demine
Bir silah patlar, karanlığında ihanetin
Adı isyan olur, bir aşkın baş kaldırılışı
Ve yıkılışın başlangıcı olur
Kaçışanlar kendinden kaçar
Kaçışları Kalu-bela’dan…