Kalsın Şiiri - Münzevî Muhayyelât

kalsın gece seslerin üstünde
suların ve yakamozların üstünde

tedbirle girilen karanlık odalarda kalsın
yüzümü ay fonuna çizen irkiliş

kalsın kalbimiz şarkıda
zehrinde bal bulduğumuz o kutlu taam

zor yamaçlarda kalsın zer
çölden özge ve kumdan ziyade bir hikayeden geçtiğinde

öylesi bir tufandı ki nuh a da hak verdi sular
gemiler de kalsın o zaman sinada

içimde ötüşen her kuştan bir kurtuluş umarak
kötürüm bir kurguda kalsın umudum

senin ince bileklerin yarim senin o incecik alnın
kalsın ellerimin hafızasında

körden ve dilenciden pespaye olsun su çağıltıları
andımızda kalsın aklın gönle itirazları

şehirler üstümüzde kentler ayak altımızda
deniz ve balıklar gönlümüzde kalsın em niyetine

pencere manzarada kalsın marifet demircinin örsünde
bize bir ses bir söz bir asa kalsın biraz da itiraz

gel ve düşişlerime karış sevgili kibrime saldır da
iç-işlerimde kalsın öpüşlerinin dirlik veren lezzeti

nezret beni tanrım aç ağzımın misk kokusuna
ibrahim yeksan etsin yine putları baltası bende kalsın

m.M..