Yasak elmanla kandırdın nefsimi
Cennetten alıp cehenneme attın
Ben adem değilim bırak peşimi
Yaradılış gayemi çekip aldın
İlk canımı sen aldın, kabil oldun
Habil olmasam da inan suçsuzum
Nefretinle kuştan ders alır oldun
Ben gömüldüğüm yerde de mutsuzum
Gemimde sadece sana yer vardı
Yalvarışıma aldırmadan kaldın
Artık kaçman nafile tufan vardı
Ağlasan da duyulmaz,yanlız kaldın
İlan-ı aşkımı anlamıyorsun
Gafletin,bu hale getirdi seni
Denizim yok ahımla boğulursun
Secde etmen de kurtaramaz seni
Toplasan da dünya kadar zülmü
İbrahim misali yanmaz bedenim
hakkettin sen nemrut gibi ölümü
Kinim yeter olmasada sineğim
Hakketmedim ben bu kadar çileyi
Çarmağa germen aşkımı öldürmez
Sende anlayacaksın bu sevgiyi
İhanetin aşkımı bitiremez
Yalanınla zindanlarda çürüttün
İnanman için tek şahit gömleğim
Nefsi arzularını sen büyüttün
ZÜLEYHA OLSAN DA DÖNECEGİN BENİM
Kayıt Tarihi : 10.9.2012 14:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)