Kalpten Kalbe Yol Vardır

SEN kendimden bile saklandığım bir sırdın
Konuşmamaydım anlatmamalıydım
Ve belki de sen hiç duymamalıydın
Lakin gel gör ki sükûtun dilini susturamazsın
Elbet yazacaktı, elbet seni söyleyecekti yürek
Güneşe,aya,yıldızlara dahi bu kainata
Ve sen her bakışta adımı adının yanında görecektin
Ruhumu ruhunun derinliklerinde hissedecektin
Belki sayıp sövecek belki kızıp öfkeleneceksin
Ama ne olur kızma bana ve şunu hiç unutma
Fi'l-kalbi mine'l-kalbi ile'l kalbi sebila

(Sevmekse asıl olan suskunluğun da sebebi Sensin)