Kalpten Duymak Şiiri - Tuba Gürdere

İçten bir gülümseme ile irkildi gözyaşım.
Düşüncemden süzülen yakınlık belirmişti aynı anda yaşama bir ifadede.
Nasıl bir tebessümde acı ve bir acının hüznünde
içten gelen bir gülümseyişti beliren?
Anladım ki, her bir duygu tek olduğunda yalnızdır.
Gerçekte duygu ve düşünceyi bütünleyen,
sevinci ve hüznü yaşamaktı birarada.

Tıpkı bir gülün duyuşu, kendini kendinden öte duyabilmesi gibi.
Bir duyuşta yaşatır gibi içinden ve içten duyumsamayı.
Ve duyarlanmak, dokundukça acıdan ve bildikçe acıyı kalpten duymak.
Güzelliği, iyiliği, tadı ve kokuyu aynı anda.
Anladım ki, varolan herşey ancak varlığı kadar öz varlığına varoluşuna yansıyor.