Kalpsizler Devranı Şiiri - Mahmut Cantekin

Bir garibim koca şehrin döşünde,
Yutar oldu bırakmadı tadımı…
Can dediğim görmez olmuş düşünde,
Umut soldu ben unuttum adımı…

Bir yanımda yalnızlığım bir yan dert,
Mola vermez gider efkâr kervanı…
Hançerledi dost dediğim çok namert,
Nankör yağmış vefasızlar devranı…

Şehir kalpsiz kulakları sağırdır,
Dev aynada herkes kendi hayranı…
Sol yan viran dert bedenden ağırdır,
El tutan yok dostlar seçmiş seyranı…

Meydan kalmış arsız hırsız katile,
Milyon yürek sessizliğe bürünmüş…
Sevgi tutsak saygı çıkmış tatile,
Kör gözlere dünya pembe görünmüş…

Cantekin sen; garip her gün yanarsın,
Anla artık kelaynaklar gibisin…
Dost diyene hâlâ niçin kanarsın,
Yanan aşsın sen kazanın dibisin…