Kalp yapar mı örenler. tuğla tuğla üstün ...

Şiirime başlık oldun ya
şimdi daha da güzel dünya
başyapıtım şaheserimdin
ser'imdin

balkonuma tırmanan merdivenimde
şımarığım
sarmaşığımdın
canımdın
ay ışığım
dolunayımdın

ben sana var ya
derya
deryaysam suyu azat ederim
yağmalarım bozkırları
seni abad ederim

geceleri aysız da olsa
ışık düşmese de pencereme
tek ışığımdın
neredeydin bu güne dek

topal bir eşeğe binerek
hangi karanlık gecede seyrettin yapayalnız
hangi karanlık geceye olmuştun ışık

söyle hangi şık
seç birini böyle de güzel sevmek

bir sen olduğunu bilmek
başlı başına yaşamak
başlı başına bir tutku
sen varken

sen yokken
yeldeğirmenlerinde korku gezer geceleri
kabus olur yolculara

ışığımdın
balkonuma çıkan merdivenimde
kendi kendini zehirleyen
zehirli sarmaşığımdın

şiirime başlık kalemime başyapıt
göğsümdeki parıldayan madalya
iftiharla taşıdığımdın
ışık
ışık

gönlüme akan o deli nehir
elverir gülüm
vakti gelmişti
kalp yapar mı örenler

tuğla tuğla üstüne koyup ördüğümüz imarımızın
mimarıyız ikimiz
ben gitti

sen geldin
hoş geldin

şimdi de git güle güle

19/Ekim/2012/Cuma/Bodrum