Unutulmuş olmaya katlanamaz insan.
Bir söz söylemeye bile mecalin kalmaz bu yüzden.
Yaşamaktan usanır; bir bunaltı kaplar içini,
Soluğun daralır durup dururken.
Günlerce kaskatı kesilir yüreğin.
Bir türlü sesini duyuramazsın kör kuyuya.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta