insan kalbinden kaçamıyor ne kadar hızlı koşsada
yanıma oturmasanda yüzünü itina ile çevirsende benden
bazen olur bir çıkmazda bulursun kendini
karanlık bir kuyuya düşer gibi çaresizce yaşarsın günleri
kendi içinde bir evren kurarsın herşeyi aşk olan
duraklar geçiyor önümüzden korna sesleri trafik ışıkları
kaptırmış yaşıyoruz herşeye alışarak
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta