Kalp Sarayı Verilemez Kiraya

Kalp sarayı verilemez kiraya
Çünkü onun sahibi var ezelden
Tüm mahbuplar girseler de sıraya
Sen vazgeçme o hakiki güzelden

Sırça köşke arıyorsan bir sultan
Tek layığı banisidir bilesin
Kalp üstünde varsa şayet bir sulta’n
Sahteleri defterinden silesin

Onay verme her çat kapı gelene
Viran eder yoksa kalb-i sadefi
Muhip deme her yüzüne gülene
Şaşırttırır sonra sana hedefi

Her cazip’i yar zanneden yanılır
Çünkü çoklar, yara olur içerde
Nice zalim derde derman sanılır
Böylelerle çek arana bir perde

Mülk kiminse odur onun maliki
Karıştırma melik ile köleyi
Vahit Haksa, şu vücudun Halik’ı
Buna rağmen tartışıyor kul neyi?

Böyle iken bu mevzunun izahı
Ekser zatlar hata yapar tevilde
Yani çoklar esas yapıp mizahı
Tercih eder ihaneti kavilde

Gafil nefsim uyup asrın gafına
Sen, ben ol da; ihaneti yeğleme
Dâhil olup güruhların safına
Garip gönlü masallarla eğleme.

Abdullah Toroslu
0604.2014-İzmir