Kalbimin derinlerinde bir gül açar,
Bir an düşünürüm onu aklım şaşar.
Her gün düşünürüm aklım kaçar,
Kurtuluşun yolu yalnızlıktır, der.
Sözleri kulağımda, duymasamda,
Her şekle bürünüp kaçamasamda,
Elbet bir gün biter bu yalnızlık
Onun sesini bürünüp kaçamasamda.
Derler, bilir misin, ya Hacı?
Sanarım her gece vardır ilacı
Yoksa kalbimde vardır bir sancı.
Hatrımın sonunda yok olmuşum ben.
Her gece zulmetten sokaklardayım
Dağılın, dağılın! Yeter bu sancı.
Artık sonudur bu yetmez ilacın
Yeter artık, sonudur bu bitmez sancı.
Kayıt Tarihi : 4.2.2024 22:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!