Kalp Sancısı Şiiri - Özlem Saba

Düşlerle gerçeklik arasında ince bir çizgideyim.
Önüme baksam bilinmezlik,
Arkamı dönsem karanlık.
Hangisi hangisinden daha yorucu.
Yollarıma döşenmiş sivri taşlar;
Üzerine her basışımda acıtan ayaklarımı.
Alışkanlıklara dönüşmüş,
Düşmana kesen anılarımın yansıması,
Ve bu yansımalar içinde suretini kaybetmiş ben.

Deli miyim ben, yoksa divane mi?
Şuurunu kaybetmiş ve,
Hiçbir zaman içine giremeyeceği bir düşün kapısında bekleyen.
Ya da geçmişe dönemeyecek kadar yorgun ve isteksiz.

Askerliğin en bedellisini yapmışım senin kapında bekleyerek.
Yolumu açmaya çalışırken etrafa sıktığım kurşunların kalbimi vurduğundan habersiz.
Ölümle yaşam arasında ince bir çizgideyim şimdi.

Ve soluğumu dinliyorum, gri karanlık bir toz bulutu içinde,
Bir.
İki.
Üç…

Ne zaman duracak bu kalp ve sancısı?