Üzerinde yaşadığımız dünya değil, sanki
Değirmen.
Kimimiz ezilen buğday, kimimiz değirmen
Taşı.
Gerçek olan tek şey, biri değirmenin sahibi,
Diğerleri,değirmen çalışanı.
Değirmenin birden fazla kapısı olur, kimi kilitli,
Kimi açıktır.
Bazı kapıları biz açarız, içeri girmek oldukça
Kolaydır.
Kapılarda bir kapı kolu ve bir anahtar deliği
bulunur.
Kapı kolu olmayan bir tek kapı vardır, o da
Kalp kapısıdır.
Kalp kapısı içeriden açılırsa ancak o zaman
Girilebilir.
Kalp kapısından girince, onun kıymeti çok iyi
Bilinmeli.
Yüreğin kıyısında kalmayıp ta ortasına taht
Kurup, oturmalı.
Sevgide hiç bir zaman karşılık beklemeden,
Karşılıksız sevmeli.
Sevmeli..
Kayıt Tarihi : 23.3.2010 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen kabinin kapısını sonuna kadar sevgi ve dostluğa açmışsın.O tahta kurulup oturmanı diliyorum.Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (4)