Kalp İlacım Şiiri - Tülin Öztunç

Bilmem sana hiç söz etmiş miydim bu hayalimden
Kırmızı panjurlu küçük evden
Cam önünde sardunyalar
Bahar kokan çiçekli basma perdeler

Salıncaklarda neşeyle sallanan şipşirin çocuklar
Ihlamur ağacının altında onları musmutlu seyreden nineler dedeler
Tatlı esen meltemde kuruyan çivitli bembeyaz çamaşırlar

Ben hep bunları hayal ederek uykuya dalıyorum ancak
Çünkü bunlar ne bir göz aldanması
Ne bir şiir birbirinin aynısı
Bunlar yaşanmışlığın ve sevginin dupduru hakiki bir yansıması

Ama en çok da
Omuzlarıma düşmüş dalgalı siyah saçlarım
Dudağımda hafif rujum
Karpuz kollu beyaz bluzum ve mavi kloş etiğimle
Kalbim deli deli çarparak seni kapı önünde bekleyişim

Ah benim içmeye kanamadağım
Kalp ilacım!