Kalp ateşindeki gül Şiiri - Ender Selvi

Sen,kalbimde çiçeksin
Tutmaya kıyamadıgım
Hoklamaya doyamadıgım
Kırılmasın diye, tir tir titredigimsin
Sen gonca bir gülsün dalında
Sevgimin derinliklerinde gezinirsin
Rüzgardan korunmak için,
Yağmur suyunda ıslanmamak adına
Susuzlugu tatmamak için
Gün yüzüne hasret yaşarsın yarınında
Sen yedi veren tomurcuklarınla
Kalbime güneş,ömrüme bereketsin
Bahçıvan olmuş yüregimin himayesinde
Sevgi suyuyla yaşamak istersin
Aydınlıktan korkarsın,tomurcugunu açarken
Anında yapragını yanına bükersin
Koparılmaktan çekinirsin dalından
Sevilip,okşanıp,kokunu salmak istersin
Bir garip dünya kurmuşsun kendine
Hem benden,hemde kendinden vazgeçtin
Yaşamın tadını sevgi,acısınıda ölüm bellemişsin
Korkarsın her ikisinden
Gözlerime bakarken söyleyemezsin
Yeşili sevmez,kırmızı ile çoşmak istersin
Hayalindeki beyazı,Yaşantındaki sarıyı itersin
Karaları,meşkinle eritip,kendinden geçersin
Kalbimin rengine isyan edip,küsersin
Gülümsün bahçelerimin, bahçesinde
Sevgimle besledigim çiçeksin