Küle dönse bile sönmüyor ateş
Tuz basılı durur hep yaramızda
Son umutsuz âşık, gönül çilekeş
Çıksın nefret gurur kalp aramızda.
Feleğin ağına düşmüşüz sanki
Ecelin dağına uçmuşuz sanki
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta