Küle dönse bile sönmüyor ateş
Tuz basılı durur hep yaramızda
Son umutsuz âşık, gönül çilekeş
Çıksın nefret gurur kalp aramızda.
Feleğin ağına düşmüşüz sanki
Ecelin dağına uçmuşuz sanki
Aşkın batağına batmışız sanki
Kıvılcımlar vurur kalp çıramızda.
Ellerimiz yanmış yapıştığı an
Damarı çatlatmış akıttığı kan
Gözlerimiz akmış bittiği zaman
Gönlümüzde sürur kalp daramızda.
Papatya tohumu açınca güneş
Yaprağına konar kor olan ateş
Güzellikler çıkar gül yüzüne eş
Loş ışıklar kurur kalp karamızda.
04.06.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara
Kayıt Tarihi : 6.1.2011 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!