Büyük bir nesnenin kütlesinin ağır olması için illa iri olmasına gerek yok.
Kalbi kadar küçük ama etkisi damarlarımdan geçen biriydi o.
Varlığı damalarımda dolaşan,
Yokluğu nefesime ağır gelen.
Dünyanın kütlesinden daha büyük bir güçle beni kendine çeken.
Oysa yer çekimi yasası gibi sabitti hislerim.
Tam o esnada Newton’un elması 'küt' sesiyle düştü.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Newton'un elması metaforu güzel şekilde kullanılmış tebrik ederim:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta