Büyük bir nesnenin kütlesinin ağır olması için illa iri olmasına gerek yok.
Kalbi kadar küçük ama etkisi damarlarımdan geçen biriydi o.
Varlığı damalarımda dolaşan,
Yokluğu nefesime ağır gelen.
Dünyanın kütlesinden daha büyük bir güçle beni kendine çeken.
Oysa yer çekimi yasası gibi sabitti hislerim.
Tam o esnada Newton’un elması 'küt' sesiyle düştü.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Newton'un elması metaforu güzel şekilde kullanılmış tebrik ederim:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta