Uykum kaçınca
Uyandım sabahın köründe.
Hava da bir alem
Soğuk yerinde..
Kalktım
Kömür attım
Kalorifer kazanına.
Az kalmış içinde
Yarısı kızıl kara.
Bir kısmı bulanmış karanlıklara
Bir kısmıysa kömürün
Gün batımında.
Hala sıcak
Ve hala
Kor taşıyor bağrında.
İki tahta parçasına
Gel de yanma..
Ne kadar da
Benziyor Yaşama.
Birkaç küçük kıvılcımla
Sarılırken hayata,
Umudun biri karanlıkta,
Biri gün batımında;
Biriyse
Tutuştu tutuşacak sabaha.
Zamanla
Kül olup gidenleri
Hiç saymasak da,
İnsanın umuduyla
Kömürün,
Ateşe sevdasında;
Ne fark var sanki
Aralarında..
Yaşam,
Kapalı bir kutuysa
Kömürler kalorifer kazanında...
21/01/2007
H Hikmet EsenKayıt Tarihi : 21.1.2007 07:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nasıl bakarsa, öyle görür insan Ve ancak gördüğü, öğrendiği kadarını bilebilir..
Kutlarım.Varolun.
elif ay
'Nasıl bakarsa, öyle görür insan
Ve ancak gördüğü, öğrendiği kadarını bilebilir..'.....
şiirin hikâyesi ile paralelliği de..........bütün yüreğimle ve tam puanımla kutluyorum Sn. Esen......Saniye Sarsılmaz
Kül olup gidenleri
Hiç saymasak da,
İnsanın umuduyla
Kömürün,
Ateşe sevdasında;
Ne fark var sanki
Aralarında..
Yaşam,
Kapalı bir kutuysa
Kömürler kalorifer kazanında...
Bu güzel ve etkili anlatımı kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (20)