Kalmış Gitmiş Şiiri - İsmail Küpçü

KALMIŞ GİTMİŞ

İhtiyarlanmaz bir gençliğim vardı
Bir baktımki elimden çıkmış gitmiş
Hiç yorulmak bilmez bir azmim vardı
Hacet görmekten aciz kalmış gitmiş

Unutulmaz güçlü hafızam vardı
Dost ismini bile unutmuş gitmiş
Böyle kalacak sanır gücüm vardı
Beş kilo kaldıramaz olmuş gitmiş

Taranmayan gür saçlarım vardı
Hepsi dökülmüş keli kalmış gitmiş
Gece iğneyi gören gözüm vardı
Parmaklarım göremez olmuş gitmiş

Dost sohbetinden doymaz sevgim vardı
Kendinden bile aciz olmuş gitmiş
Bir zamanlar ben ben deyip dururdum
Şimdi şahsım bile kayb olmuş gitmiş

Bükülmiyecek bileklerim vardı
Şimdilerde doğrulmaz olmuş gitmiş
Dalları koparan ellerim vardı
Şimdi dala ulaşmaz olmuş gitmiş

Bir yerde oturtmaz cevherim vardı
Şimdi evden çıkamaz olmuş gitmiş
Kılı kırk yarar hasiyetim vardı
Şimdi hisler bigane olmuş gitmiş

Günü gece katan gayretim vardı
Kendisine yetemez olmuş gitmiş
Çok yük götüren takatim vardı
Şimdi kendi gidemez olmuş gitmiş

Yürümekten bıkmaz ayaklar vardı
Şimdi beni taşımaz olmuş gitmiş
Vez sesin duyan kulaklarım vardı
Şimdi borazan duymaz olmuş gitmiş

Kırılmadan bakan gözlerim vardı
Şimdi yakın göremez olmuş gitmiş
Son derece bir tahammülüm vardı
Kimseyi dinliyemez olmuş gitmiş

Acizlik yanaşamaz gücüm vardı
Bütün o güçler acze düşmüş gitmiş
Fakri kabul etmez himmetim vardı
Kendi himmete muhtaç olmuş gitmiş

13.01.2005