Kalmış Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Anlatılmaz bir gecenin
temsil yeteneği yitmiş
bireyleri ora ve buranın
acısıyla öğütüldü.

Gündelik sıkıntılarım
tek tek çarpar yüzüme,
hiç bir şey çözemedim,
daha ötesi de ne.

Bildik oyunların eğip büktüğü
duvarda yansıyan gölge,
sussanızda hep beraber
katılsak bu yangına, ya da
verimli topraklar bağışlansa,
koşsak düzlükte. Yılların ve
yılların ardından gene böyle
eksik varlığım, bütünlenmek
en aykırı, ortada kaldım.

Senden dileklerim, benden
aymaz kıpırdanışlar, bu yönsüz
ortaklığımız, bir akıl edilmeyen
sulardayız. Yangın, dua, sessizlik
kat kat da yayılsa, varış hep
açıklanmamış, hem yalıtılmış
hem bağışlanmamış, bir yardan
düşer içim. Söylenmemiş,
söylenmeyecek, ipinle çıkıp,
gene düştüğüm.

Bir kez anla da bu ormanda çıkış,
uyan akılsa, uyumsuz, pencereden
bakışların asılı kalmış.

Kabul et ki, temas yarım,
derin, cevapsız kalmış.

03/01/2008