Kalmaz yanına . Şiiri - Fehmi Tazegül

Kötülükler kalmaz kimselerin yanına.
Anadolum köylerim sevdalıdır bana.
Canımı veririm yoldaşlarıma her cana.
Özgürlük rüyalarımla açarım kollarımı.

Dağlardan in sen şehrine köyüne gel.
Fırsatın var iken yoldaşım ver bize el.
Kuzular kazlar kuşlar emekçiler güzel.
Güzel alkemin güzelliğinin sonu yok.

Sevmedim ben gericileri kötü yobazı.
Öğrenmişim bozuk düzende çoğu azı.
Sıcakta kurumuştur emekçinin dudağı.
Koskoca yeryüzü olmuştur meyhanem.

Fehmi.
Konuşursan belaları alırsın sen başına.
Davalarınla soruşturmalar kalır yanına.
Sonunda cehennemler düşer payına.
Kendilerini peygamber sayar bunlar.