Kalmaz Şiiri - Özcan Kurt

Güvenme dost, oğlun, kızın eşine,
Tabibim diyenin düşme peşine,
Her güzeli sevip gönlünü verme,
Savrulur gidersin takatın kalmaz..

Bent çekemezsin can zaman seline,
Hoyrat mihman etme gönül evine,
El değdirme dala, gonca gülüne,
Solar gidersin de irengin kalmaz

Özvecan düşün sen, bakma sözüme,
Hakkın sırrı ne? sor sen kendi özüne,
Ham sofiye varıp sual eyleme,
Sapak da dönersin vuslatın olmaz..