KALMASIN ENGEL
Yorulma boşuna ey gönül!
Kuruyunca gül,suskun bülbül
Neye yarar yanıp tutuşsan
Açmıyor artık nergis, sümbül…
Ay ışığın Güneşten alır
Güneş yoksa Ay’a ne kalır?
Yaşanmaz ki onlarsız Dünya
Sevgi barışın yoldaşıdır
Nefret kalmasın düşüncede
Taze tut sevgiyi gönülde
Kin boşlukta dursun sahipsiz
Rabbine yüzün sür secdede
Süzülsün karanlık geceler
Aydınlık gündüzler geri gel
Huzurla şavklansın şu yüzler
Kalmasın aydınlığa engel
SERMET APAYDIN
Sermet ApaydınKayıt Tarihi : 12.2.2013 21:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sermet Apaydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/12/kalmasin-engel.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!