Kalmasın Şiiri - Özcan Kurt

Arada bir kırılsa dalı, solsa,
Koca ormanda bi tek kalsa,
Gönlünüzde bir kaç tohum varsa
Saç sevgi ile, toprak moloz olmasın,

Başkasını da sev elbet ama,
Kendini sakın unutma,
Pınarı kapatıp da, kökün kurutma,
Aç sevgi ile, dallar yapraksız kalmasın,

Çoğu daha toprak örtülmeden, yaşarken ölür,
Bir iki rüzgar esti kırdı diye, kendini yıkar bitirir,
Bir kenarda yeşili olan küllerden kendini geri getirir,
Dik sevgi ile, arı çiçeksiz, bülbül yurtsuz kalmasın,

Özvecanım:dünyaya küs, her şeye küs ama sakın kendine küsme.!
Her şeyden geç, kendinden geç, ama ümidin kesme.!
Toprağa acı ekip, sulayıp, dallandırıp, boyun büyütme,
Bak sevgi ile, yüzün güneşsiz, ayağın topraksız kalmasın.
ÖZ VE CAN