Kalmamış Şiiri - Eyyup Yıldız 2

Mezarlıktan geçerken şöyle baktım
Mitingler atardı sözü kalmamış
Oturdumda birde sigara yaktım
Yüzüme bakacak yüzü kalmamış

Arslanlar gibi kükreyip koşardı
Nice nice karlı dağı aşardı
Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşardı
Şimdi yürüyecek dizi kalmamış

Sırtını hep sağlam yere yaslardı
Dünyada her gördüğünü isterdi
Aleme gerçek yüzünü gösterdi
Doymak bilmeyen o gözü kalmamış

Burada kaldı içtiği yediği
Türlü hileyle doldurdu gediği
Ömür boyu sürecek bu dediği
Bitmiş baharın da yazı kalmamış

Herkese yükseklerden bakıyordu
Bazende bülbül gibi şakıyordu
Ortalığı yıkıyor yakıyordu
Ama şimdilerde közü kalmamış

Bazen kötü bazen iyi eylerdi
Çaresiz kaldığında da neylerdi
Bazen ise benim gibi söylerdi
Şimdi toprak olmuş sazı kalmamış

Uzağı yakın edip aştı dağı
Bazen karıştırırdı solu sağı
Dünya da kaldı bostanı ve bağı
Viran olmuş yolu düzü kalmamış

Toprak da olmuş marabası beyi
İnletirdi kasabayı ve köyü
Kendin üstün görür sanırsın dayı
Eyyup böyle dedi özü kalmamış