2019 Kalmamalı Geride

Kalmamalı geride
Kalmamalı geride insan,
ya da bir şey bırakmamalı giden ardında.
İnsanın "anı"sı olmamalı sevdiğiyle,
hiç hatırası da.
Gördüğü bir yer O'na bir şey hatırlatmamalı;
iyi, kötü, güzel ya da çirkin.
Mekanı olmamalı birlikte bulunduğu,
bir deniz kenarı hele,
asla.
Çünkü onun bir de değişmeyen dalgalarının sesi var,
kıyıya vuran.
Gökyüzü hatırlanmamalı,
ne yazı,
ne baharı,
ne de kışıyla.
Gökyüzünün rengi de olmamalı;
ne mavi ne de gri.
Yollar,
yollar olmamalı;
köşeyi dönüldüğünde denizin görüldüğü,
ya da yamacın kenarındaki patika.
Hele deniz kenarındaki toprak yollar,
denizin dalgasıyla kenarını okşadığı,
sevmeye kıyamayıp,
her defasında geriye çekilen dalgalarıyla.
Çimenler,
yeşillikler,
ağaçlar, gölgesinde oturulan;
hiç olmamalı.
O mekanlara gidilmemiş olmalı,
deniz kenarındaki toprak yolda yürünmemiş olmalı,
o yeşilliklerde,
ağaç altlarında oturulmamış olmalı.
Yürünmemiş,
Konuşulmamış olmalı
o deniz kıyısında,
ve seyredilmemiş mavilikler.
Dokunulmamış olmalı,
ki bir de sıcaklığı hatırlanılmamalı,
ellerine.
Uzun zaman sürmemiş olmalı "hasret"ler,
bir de onun "özlemi"nin hatırlanması var çünkü sonrasında.
Hasret, özlem, anı, hatırlama, unutmama, sevgi; olmamalı...
İnsan öldüğü zaman dümdüz gitmeli işte,
her şeyiyle, ardında hiçbir şey bırakmadan;
sevdiğiyle,
sevdasıyla vs, vs.
Nasıl sevmektir ki bu,
kahrı yaşatıyorsa böylesine.
Sevmek,
sevdalanmak olmamalı en güzeli;
arkada ne acı bırakır insan ne de üzüntü..
2019