Köylerde bereket kalmadı Emmi.

Anadolu viran,bozkırdı her yer,
Yolları tozluydu,asvalt ne gezer,
Giyerdi çarığı,askerle nefer,
Şehirden farkı yok köylerin Emmi.

Tarlada sabanla,toprak sürerdin,
Şehire bahçeye,yayan giderdin,
Kuru ekmeğini ,hep yavan yerdin,
Şimdi herşey hazır köylerde Emmi.

Okullar birleşik,köyde okurdun,
Kara tahtalarda,tozu solurdun,
Defteri kitabı,zorlan bulurdun,
Akıllı tahta var köylerde Emmi.

Düvenle ekini,az mı yayardın,
Tınazda samanı,yele yollardın,
Kağnının sesini,ninni sayardın,
Traktör var artık köylerde Emmi.

Tarlada ekinler biçilir günde,
Şehire bahçeye sanki düğüne,
Ensemiz kalındır göbekler önde,
Perhiz diyet yoktur köylerde Emmi.

Herkesin evinde arabası var,
Teknolojik her şey,ne ararsan var,
Makinayla çifçim,sütünü sağar,
Tembelleşti herkes köylerde Emmi.

Kimse boşanmazdı,ölene kadar,
Bir kötü söz etsen,polisi arar,
Kadını erkeği,yok ki vefakar,
Kimsede güven yok,köylerde Emmi.

Defteri silerdin,yazardın tekrar,
Yoktu ki kitabı,yok bilgisayar,
Kara önlük vardı,forma ne arar,
Kıyafet serbestir köylerde Emmi.

Emanet yalan yok,yoktu ihtikar,
Söz senetti sizde,vardı itibar,
Komşular akraba,hep arka çıkar,
Akraba akreptir köylerde Emmi.

Baban atan yanında büyürdün,
Onların yanında,çocuk sevmezdin,
Dedeyi amcayı ,baba bilirdin,
Kardeş düşman artık köylerde Emmi.

Yoksul akrabanın,hatırı vardı,
Bayramda düğünde,herkes arardı,
Herkes birbirine,mektup yazardı,
Kimse aramıyor,köylerde Emmi.

24.08.2017//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN