KALMADI BENDE
Hüzünlü bir şarkı çalmayın artık
Akacak göz yaşı kalmadı bende
Ne olur ruhumu germeyin benim
Dayanacak mecal kalmadı bende
Kıbleye yönelip dua ederken
Secdeye eğilip rabbe giderken
İçimden sessizce zikir çekerken
Yaşama hevesi kalmadı bende
Gün yüzü görmedim senin sayende
Azcik ümit kalmadı gönül hanemde
Gecemde günümde her saniyemde
Nefes alacak takat kalmadı bende.
Dinmek bilmiyor sinemde sızı
Terk edipte gitti gönül hırsızı
Günahım neydi bu nasıl yazgı
Dayanacak mecal kalmadı bende
Çekilmez çileler ruhuma ağır
Kalp gözüm kapalı kulağım sağır
Sitem etme gönül durma sen haykır
Bir nebze umut kalmadı bende.
ERSOY TÜMAY 15/10/2023
Kayıt Tarihi : 7.1.2024 08:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!