Kalmadı Şiiri - Gökhan Sağıt

Bende Bir Şey Kalmadı” — Şiirin Hikâyesi Bu şiirin ardında, yıllarca içte biriken sessiz bir çığlık, sabrederek taşınan bir yük ve sonunda tükenmeye yüz tutmuş bir kalbin hikâyesi var. Bir zamanlar sevdaya bütün kalbiyle inanmış bir yürek… Her dokunuşta umut bulan, her bakışta gelecek kuran bir insan… Belki de “bu defa olacak” diye kendi kendini inandırdığı, kırıldıkça toparladığı, ama her seferinde biraz daha eksildiği bir aşkın içinden geçiyor. Başlangıçta toz pembe görünen hayaller zamanla karardı. Bir tebessümle yükselen umutlar, bir sözle yıkılır oldu. Yıllarca verilen emek, geceleri tüketen düşünceler, sabahlara kadar süren sessiz dualar… Hepsi karşılık bulmayınca kalpte derin bir yara kaldı. Aşk ilk önce yormaya başladı, sonra acıtmaya… Sonunda ise sevdaya küstürecek kadar ağırlaştı. Sevdiği insanın her adımı, her sözü biraz daha tüketti onu. “Ne verdin çileden başka?” diye sorarken aslında bir hesap değil, bir vedanın başlangıcıydı bu. Bu şiir, artık yorulmuş bir kalbin kendi kendine fısıldadığı son sözlerdir. Ne geriye dönecek bir güç kalmıştır ne de yeniden başlayacak bir umut… Bu yüzden şiir, bir bitiş değil; yıllarca sessiz kalmış bir kalbin nihayet kendi hakikatini söyleyişidir. “Bende senden yana bir şey kalmadı…” cümlesi ise, acıyla yoğrulmuş bir sevdanın son noktasıdır: Bir sitem, bir pişmanlık değil… Sadece, yaşadıklarıyla büyümüş bir insanın içten gelen kabulü. İşte bu şiir, bir aşkın tükettiği ama aynı zamanda güçlendirdiği bir yüreğin gerçek hikâyesidir.