Kalmadı Şiiri - Erdal Taşköprü

Şairlerin kalemleri mi kırıldı nedir?
Şiir yazılacak erkek-kadın mı kalmadı?
Uzatan mı yok, uzanan mı yok, kul hep fakir!
Bir çiçek, bir gül, bir el.. veren el mi kalmadı?

Bir çocuğun düşleriyle gecelere dalıp
Yağmurun sisin nemiyle duvarlar yalayıp
Alınların akını gökyüzüne uzatıp
Bende sen kadar pakım! Diyen yüz mü kalmadı?

Hangi sabah günaydın desen içi dolu ah!
Geceleri eteğinle süpür eyvah eyvah!
Geceli gündüzlü bombalar fersah fersah
Savaş durdurabilecek ülke mi kalmadı?

Nasıl bir çağa düştük ki kan revan içinde!
Üst başlar temiz olsa, kalpler harap içinde
Bir yığın sızın var, dinmez asla köz içinde
Bu ateşe su at'cak karınca mı kalmadı?

Şairler mi kırıldı, hiç yazmaz aşktan yana
Aşk bile leş içinde doymuyor hiç bir kana
Makina dolusu kurşun sıksan işlemez cana
Öl'mün gelmeye acep takatı mı kalmadı?

Bir anne göz yaşıyla hüzünleri yala yut
Dehşetle uyanan evladı kolaysa uyut!
Ölüm saçan güneşi kapatacak bir bulut
Bir şemsiye, bir yaş taş, bir duvar mı kalmadı?

Hangi güne acele gel desen ölüm dolu
Ölümler ki doldurmuş her yanı sağı-solu
Ciğerleri yırtan bu dimdik yokuşlu yolu
Bitirecek iniş bir yol, hiç mi hiç kalmadı?

Nasıl bir dünyaya gözler açtık kan içinde
İnsan insanı boğmuş, kâinatın içinde
Herkes herkese göç etmiş, hicretin içinde
Bu kervana dur diyecek diller mi kalmadı?

Şairlerin gitmeye sevdası mı var nedir?
Başları bir öne, bir de geriye eğilir
Bakışlarda manasız nice şiir devrilir
Son vuslata uyanacak gözler mi kalmadı?

21.03.2025