Nasıl güvenmiştim sana
Ocağın sönsün be kalleş
Ne acılar verdin bana
Ocağın sönsün be kalleş
Yüze gülmeyi bilirsin
Varımı görsen gelirsin
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Ne istedin Ahmediden
Çarptın yok oldun aniden
Merhemetim alıp giden
Ocağın sönsün be kalleş
Şiirinizden dolayı tebrik ediyorum.
Ama yinede unutmayalımki, Allahu Teala iyilik yaptığımız yerden, insana bir kötülük verir ve imtihan eder. Acaba benim içinmi yaptı diye.
Bizler yinede Allah hidayet nasip etsin diyelim.
Şahali
Almanya
Hani arif diyor ya:
'Kalleş dosttan gözüm yıldı,
Düşman merdin aşığıyım'
Demek ki doğru iimiş.
Selam ve dua ile Ahmet.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta