Kalk ve Diklen Şiiri - Fazlı Malak

Tarih tekerrür etti yine, O çiyanlar surlara tırmanıyor,
Surlarda gedik diz boyu, yama tutmuyor...
Ellerinde silahlar var, can almaya mehilli cesetler,
Toprak artık kabul etmiyor...
Ufuk açık, yol yarılanmış,
İnsan beyni düz mantık kablo şarj etmiyor.
Yürüyorlar masumların kanı üzerinde,
Ölüm bunlardan kaçıyor...
Bunlar Ölüme sevdalı, Ölüm sevici,
Yıllar önce hepimiz bir cenindik, akılmı düşman etti bizi,
Hani kurt ininde süt emmiştik, sütmü bozuk
Ruhlar bir çare, gözyaşı sel,
Onurmu, Şerefmi düşmanda bile yok artık...
Yalan, İftira söz olmuş, Doğru ağrı dağı kadar uzak
Bir nesil telef olmuş, kimin unrunda?
Korku benliğimize işlemiş,
Yanımızdaki yoldaş
Kafamıza mı sıkacak?,
Ocağımızı mı yakacak?
Değerlerimiz vardı, Gururumuz... Taş beton kesti,
Yüreklerde hissiyat, gözlerde korku buz kesti,
Ağlayan Analar feryat ediyor,
Bu Tarih bizim, bu zaman bizim defolup gidin artık.
Vampirler çepe çevre sarmışlar, içimizde çiyanları
Yıllardır kanımızı emmişler kanımızı kurutmuşlar,
Ne duruyorsun Türk Milleti,
Yada ondan kalan son Neferi.
Onurlu bir duruş için, kalk ve diklen...